Artikel geschreven door Lizzy de Wilde.
Ruimtelijk en grafisch vormgever Paul Golembiewski bevond zich in de comfortabele positie dat het werk ‘naar binnen vloog’. En dat al sinds hij voor zichzelf begon, zo’n twintig jaar geleden. Hij werd gebeld door banken, musea en de vastgoedsector met opdrachten die veel verder gingen dan alleen grafische vormgeving. Het ging steeds meer om een totaal-concept. Tot de crisis toesloeg en het ineens stil werd. Paul gebruikte de vrijgekomen tijd om na te denken over het ondernemerschap.
“Ik was altijd aan het werk, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Het was mijn hobby. Ik heb nooit voor een baas gewerkt. Ik ben een soort ideeënbureau, ik heb snel overzicht, alles valt mij op. Ik wilde me ook nooit specialiseren. Ik focus me op het totaalplaatje, dat moet kloppen. Bedrijven gingen me steeds meer advies vragen, ook over marketing, productontwerp, communicatie en het bouwen van websites. Ik bemoeide me overal mee en gedroeg me alsof ik zelf de directeur was. Blijkbaar word je dan toch als een expert gezien want iedereen kende me en wilde me hebben.”
“In bijna twee jaar tijd was ik 75% van mijn opdrachten kwijt. Banken vielen om, musea gingen dicht, de bouw lag op z’n gat. Ik was totaal niet gewend om zelf actief naar werk te zoeken. Ik ging nadenken: wat heb ik tot nu toe gedaan en wat kan ik daarmee doen. Ik wilde niet langer als zzp-er werken maar een eigen bedrijf opbouwen. Hoe ging ik dat aanpakken? Ik googlede op ‘entrepreneur’ en kwam terecht bij Open Circles Academy. Vanwege de gunstige prijs ben ik naar de Business Bootcamp gegaan, dat was in … 2012. Ik heb het tot 15.00 uur volgehouden, toen ben ik weggegaan. Waar was ik beland? Ik zat ineens tussen mensen die het allemaal niet wisten en aan het begin stonden. Ik herkende dat niet, werd er zenuwachtig van. En al dat ‘huggen’… Ik voelde me uitermate ongemakkelijk.”
Toch bleef er iets hangen, want Paul schreef zich in voor de Master Entrepreneur, Financial Freedom en Elements of Success. “Vanwege een hernia kon ik niet naar de Master Entrepreneur, en als mijn vriendin niet op me ingepraat had, was ik ook niet naar Elements of Success gegaan. Terwijl daar het kwartje viel. Ik ben gaan luisteren, zonder oordeel en ben tot het einde blijven zitten. Een unicum. Ik ontdekte dat ik heel goed kan visualiseren. Al mijn aantekeningen zijn kleine stripverhalen. Ik kan ideeën omzetten in beelden. Zo heb ik eigenlijk altijd gewerkt: ik zie het plaatje, teken het tot in detail, zet het om in een stappenplan, maak het concreet en voer het uit. Bij Open Circles werd ik ‘bewust bekwaam’ van mijn werkwijze, terwijl ik daarvoor ‘onbewust bekwaam’ was. Ik realiseerde me dat elk advies dat ik geef een template, een systeem is.”
“Ik voldeed altijd aan de vraag van een ander, voerde het idee van de ander uit. Het was tijd om de rollen om te draaien. Ik ging mijn droom werkelijkheid maken: dat eigen bedrijf, iets groots neerzetten. Daarvoor moest ik wel weten wat ik precies wilde en dat verhaal helder communiceren. En daar zat de moeilijkheid. Ik was veel te bescheiden, durfde niet te laten zien dat ik succesvol was, was nooit trots op wat ik gedaan had. Ik ben de Life Skills University gaan doen om mezelf te ontwikkelen. Dat zaken doen, dat kon ik wel, maar ik wilde het podium op, mezelf overwinnen. Door die trainingen heb ik geleerd om te laten zien wie je bent en te durven vragen wat je nodig hebt. En, heel belangrijk, ik heb ervaren hoe het is om op anderen te kunnen vertrouwen en dat je met een groep veel meer voor elkaar krijgt dan in je eentje. Nu vraag ik anderen om aan mijn dromen mee te werken.”
